نفیس

فرزند شهید مقتدر گفت:آن روز آدرس معراج شهدا را گرفتم و تصمیم گرفتم برای پیگیری DNA به آنجا بروم. آقای رنگین مسئول معراج گفت آقای مقتدر کسی به شما زنگ زده که آمده‌اید اینجا؟ گفتم: نه خبری شده؟گفت: قرارنبود به این زودی اطلاع بدهم.

آفرينش بدون الگو

 انسان عملا نمي تواند بدون الگو و نمونه كاري انجام دهد؛ بر اين اساس گمان مي كنيم كه وقتي خدا چيزي را خلق مي كند بايد صورتي ازلي و ابدي وجود داشته باشد تا خدا براساس آن صورت، هر چيز ديگري را خلق كند! اما بايد بدانيم كه آفرينش خدا براساس الگوگيري از الگوي قبلي نيست.

 برحسب فرض ذهن، وقتي ما خدا را در يك طرف قرار مي دهيم و همه عالم را در طرف ديگر، ديگر چيزي نيست كه بگوييم اين الگوي آفرينش است. اگر گفته شود: صورت هايي ذهني الگوي آفرينش است! مي گوييم: اين صورت ها مخلوق اند يا خالق؟

 اگر مخلوق اند كه جزء عالم اند، و اگر مخلوق نيستند بايد عين خدا باشند وگرنه كثرت در ذات خدا لازم مي آيد و هيچ كثرتي در ذات الهي نيست. پس هيچ نمونه اي براي هيچ موجودي قبل از آفرينش الهي وجود ندارد؛ لذا حضرت زهرا سلام الله عليها مي فرمايند: «وانثاها بلا احتداء امثله ،امتثلها كونها بقدرته؛ خدا الگوگيري نكرده است از مثال هايي كه آنها را سرمشق خودش قرار دهد و براساس آن ها خلق كند؛ تنها چيزي كه در پيدايش عالم موثر بوده قدرت خداست.»

کلید تمام خوبی‌ها و خیرها

جواب: امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه ۲۰ نهج البلاغه می فرماید: گرچه شما عالم پس از مرگ را با چشم خود ندیده اید، ولى به اندازه کافى دلایل آن در اختیار شماست «اگر چشم بصیرت بگشایید وسایل بینایى شما فراهم است و اگر گوش شنوا داشته باشید سخنان حق به گوش شما رسانده شده و اگر اهل هدایت باشید وسایل هدایت فراهم گشته است» (وَلَقَدْ بُصِّرْتُمْ اِنْ اَبْصَرْتُمْ، وَ اُسْمِعْتُمْ اِنْ سَمِعْتُمْ، وَ هُدیتُمْ اِنِ اهْتَدَیْتُمْ).

آیت الله جوادی آملی در تبيين نسبت عقل و وحی، یکی را سراج و دیگری را صراط توصیف کرده و می گوید: اگر چراغ در بيابان به دست انسان باشد، هر جا را نشان مي‌دهد بيراهه است، اگر يك راهي نباشد، چراغ به چه درد مي‌خورد؟ چراغ براي آن است كه انسان در شعاع او راه را از بيراهه تشخيص بدهد وحي و دين آن صراط مستقيم است و عقل آن نورافكن قوي كه به وسيله او انسان راه را مي‌شناسد، أنبيا را مي‌شناسد.

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در بخشی از تفسیر آیه 151 سوره بقره به راز تقديم و تأخير «تزكيه» و «تعليم» اشاره کرده و می گوید:...تزكيه هدف است و تعليم وسيله، اگر خداي سبحان تزكيه را قبل از تعليم ذكر مي‌كند، براي اينكه هدف مقدم است و وسيله موخَّر و اگر در خلال سخنان ابراهيم(ع) تعليم قبل از تزكيه ذكر شد، براي آنكه تعليم مقدمه تزكيه است و وسيله است و تقدم طبيعي دارد نه تقدم ذاتي

“اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ”

خدایا، من را از رحمت واسعه خودت نصیب گردان.

برای استجابت این دعا باید چه کنیم؟ باید به زیردستمان کمک کنیم. اگر وضع مالی کسی خوب است، برای دختران دم بخت مستحق جهاز تهیه کند. در این صورت دعا درباره او مستجاب می‌شود و اگر زلزله شود، زیر آوار نمی‌ماند؛ چون رحمت خدا شامل حال او شده است.

«بِكَ عَرَفْتُكَ»؛ این‌جا یک بحثی را درباره شناخت مطرح می‌کنند تا که ما معبودمان را بشناسیم. این‌جا می‌گویند که من از کجا شما را شناختم؟ از کجا با تو آشنا شدم؟ می‌گویند که من از خودت تو را شناختم. خب این نوع بینش و این نوع شناخت با شناخت‌های ما متفاوت است

گفتم اگر ، خوانم تو را گفتی اجابت می کنم

گفتم تو می بینی ، مرا ؟ گفتی نگاهت می کنم

گفتم گرفتارم ، خدا گفتی رهایت مکنم

گفتم ندارم ، توشه ای گفتی عطایت می کنم

گفتم شدم از تو ، جدا گفتی ملامت می کنم

گفتم که ، ره گم کرده ام گفتی هدایت می کنم

گفتم که اصلاحم نما گفتی عنایت می کنم

گفتم اگر ، توبه کنم گفتی دعایت می کنم

گفتم که ، می بخشی مرا ؟ گفتی کرامت می کنم

گفتم شود ، مومن شوم ؟ گفتی اشارت می کنم

گفتم اگر ، مومن شدم گفتی بشارت می کنم

گفتم که یارم می شوی گفتی رفاقت می کنم

گفتم بهشتم می بری ؟ گفتی ضمانت می کنم

حتى اگر آنچه را در آیات خود قرآن ، درباره "کلام الله " مى خوانیم ، بر شماریم ، مقاله اى مبسوط خواهد شد . تا چه رسد به دریایى مواج از احادیث رسول خدا و اهل بیت علیه السلام که درباره قرآن و حقیقت و ابعاد گوناگون آن بی ان فرموده اند.

نورهدايت

تربيت صحيح فرزندان از ضرورى ترين وظايف والدين به شمار مى رود. انجام دادن اين وظيفه مهم، حساس و ظريف بدون تكيه بر ديدگاه هاى صاحب نظران آگاه و مطمئن ممكن نيست. ما معتقديم كه معصومان (ع) در همه ابعاد هدايتى و تربيتى، الگوهايى كامل و مطمئن به شمار مى آيند و تكيه بر ديدگاه ها و رفتارهاى تربيتى آنان در مسير تحقق وظيفه خطير تربيت فرزندان، بهترين ره توشه است. معصومان (ع) همه نور واحد بوده، هدف مشترك داشتند؛ اما به اقتضاى موقعيت هاى گوناگون در سيره تربيتى آنان ديدگاه ها و رفتارهاى تربيتى آنان الگويى كامل از نظام تربيتى اسلام عرضه مى كند. در ميان معصومان (ع) امام حسين (ع) از موقعيت ويژه اى برخوردار است و اين موقعيت به زندگى و سيره تربيتى آن حضرت، برجستگى خاصى بخشيده است.

يَا مَنْ لَا تَنْقَضِي عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ، صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِي عَظَمَتِكَ‏
وَ يَا مَنْ لَا تَنْتَهِي مُدّةُ مُلْكِهِ، صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنْ نَقِمَتِكَ.